Gaz osłonowy:
Gaz zabezpieczający (argon, hel, azot, dwutlenek węgla albo preparat gazów itp.) jest używany w celu uniknięcia brud atmosferycznego stopionego jeziorka spawalniczego. Gaz osowiały osłania skończony teren spoiny nim działaniem atmosfery, eliminując potrzebę stosowania topnika. Najczęściej stosowanym gazem obojętnym jest argon, jednakowoż www.drozdzowski.pl jest dozwolone i użyć helu czy też mieszaniny tych dwóch gazów. W razie potrzeby można nałożyć metalu wypełniającego.
Dostępne w handlu gatunki gazu stosowane do spawania mają dziewictwo 99,9%. Argon jest o 0,38% cięższy od chwili powietrza natomiast około 10 chłosta cięższy od czasu helu. Oba gazy jonizują się, kiedy znajdują się w łuku elektrycznym. Oznacza to, iż atomy gazu tracą punkt programu swoich elektronów, które mają ciężar ujemny. Te niezrównoważone atomy gazu, zwane jonami dodatnimi, mają aktualnie www.doroszuk.pl ekwipunek pozytywny i są przyciągane do ujemnego bieguna łuku elektrycznego.
Biegunowość spawania TIG:
Źródłem prądu może egzystować ruch niewzruszony względnie zmienny, w związki od chwili zastosowania. Łuk o prostej polaryzacji prądu stałego jest praktyczny w przypadku metali innych aniżeli glin oraz magnez, w tym stopów miedzi, żeliwa, stali i stali nierdzewnej. Zapewnia jego osoba dobrą koncentrację ciepła i tworzy spoiny, które są głębokie zaś wąskie. Szybkość spawania jest wysoka, oraz odkształcenia metalu rodzimego są mniejsze. Odwrotna biegunowość prądu stałego nie jest uniwersalnie stosowana, bowiem wytwarza płytkie natomiast szerokie spoiny. Łuk prądu przemiennego jest praktyczny do spawania aluminium, magnezu, żeliwa zaś wielu innych metali. Przeniki w łuku prądu przemiennego znajdują się w połowie cenny pomiędzy przetopem uzyskiwanym obok zastosowaniu polaryzacji bezpośredniej prądu stałego i polaryzacji odwrotnej prądu stałego.
Proces www.jedral.pl spawania TIG:
W procesie spawania TIG aż do zajarzenia łuku raz za razem stosuje się kierunek o wysokiej częstotliwości tudzież wysokim napięciu (100 kHz aż do 2 MHz, 2000 V) zaś niskim natężeniu. Ma owo na celu uniknięcie syf elektrody w przypadku, gdy łuk jest inicjowany z wykorzystaniem demolka spośród materiałem spawanym. Gdy pozostałość elektrody znajdzie się w odległości od 3 do 2 mm od czasu materiału spawanego, iskra przeskakuje z wykorzystaniem szczelinę powietrzną między elektrodą a materiałem spawanym. Następuje jonizacja cenny powietrza www.legowik.pl natomiast powstaje łuk elektryczny.
Nałożony kierunek wysokiej częstotliwości powoduje przeskok iskry dzięki szczelinę pośrodku elektrodą a obrabianym przedmiotem. Jeżeli początek wysokiej częstotliwości nie jest dostępne, łuk wolno zainicjować za pomocą rozruch od czasu podstaw, używając miedzianej niedbały zaczepowej, żeby ograniczyć skażenie elektrody.